18-latka wygrała w tej imprezie siedem meczów, dzięki czemu zdobyła pierwszy zawodowy tytuł w karierze i przesunęła się w wirtualnym notowaniu z 85. na 25. miejsce w światowym rankingu.

W tzw. erze open tenisa, której początek datuje się na 1968 rok, została trzecią kanadyjską zwyciężczynią tego turnieju, po Faye Urban w 1969 i Biance Andreescu w 2019 roku. Jednocześnie Mboko jest dopiero trzecią tenisistką w historii, która okazała się najlepsza w zawodach WTA 1000 grając w nich dzięki "dzikiej karcie"; wcześniej uczyniły to tylko Rosjanka Maria Szarapowa w Cincinnati w 2011 roku i Andreescu w Indian Wells w 2019.

Mboko padła na kolana po tym, jak Osaka posłała piłkę w siatkę w rozstrzygającej akcji, a publiczność, która wcześniej była regularnie uciszana przez sędziego podczas rozgrywania akcji, wreszcie mogła dać upust olbrzymiej radości i zgotować swojej faworytce długą owację.

- To był niesamowity czas tutaj, w Montrealu – powiedziała Mboko do kibiców, po czym dodała po francusku: - Montreal, kocham cię.

Z kolei Osaka, wyraźnie sfrustrowana, rzuciła w stronę rywalki "dzięki, no raczej" i oficjalnie nie pogratulowała Kanadyjce, a później odmówiła spotkania z dziennikarzami.

W trwającym dwie godziny i pięć minut spotkaniu rozegrano 25 gemów, z czego tylko 12 padło łupem podających. Mboko w momentach próby była bardziej opanowana i skuteczniejsza, wykorzystując osiem z dziewięciu break pointów. Kanadyjka miała problem z nadgarstkiem, który był efektem upadku na kort w półfinale, i popełniła aż 13 podwójnych błędów serwisowych.

W drodze do historycznego tytułu urodzona w Charlotte, w Karolinie Północnej, ale dorastająca w Toronto Mboko, której rodzice pochodzą z Konga, pokonała cztery mistrzynie wielkoszlemowe; poza Osaką, także najwyżej rozstawioną w turnieju Amerykankę Coco Gauff, jej rodaczkę Sofię Kenin i Jelenę Rybakinę z Kazachstanu.

Kanadyjka nigdy wcześniej nie dotarła do finału turnieju WTA rangi 250 lub wyższej. W dorobku ma jedynie triumf w tegorocznej imprezie WTA 125 w Parmie.

Mboko zalicza przełomowy sezon po tym, jak przez ostatnie dwa lata była trapiona kontuzjami. Rok rozpoczęła od serii 22. zwycięstw i zdobycia pięciu tytułów w niższym rangą cyklu ITF. We French Open odnotowała wielkoszlemowy debiut i dotarła do trzeciej rundy, natomiast w Wimbledonie, gdzie w głównej drabince znalazła się jako tzw. lucky loser, na otwarcie pokonała rozstawioną z numerem 25. Magdalenę Fręch. Grę w Londynie zakończyła na drugiej rundzie.

Osaka ma w dorobku m.in. cztery triumfy w turniejach wielkoszlemowych, jednak w ostatnich miesiącach walczyła o powrót do najwyższej formy po przerwie macierzyńskiej. Tuż przed rozpoczęciem turnieju w Montrealu odpadła już w drugiej rundzie imprezy WTA 500 w Waszyngtonie i zakończyła występy pod wodzą słynnego trenera Patricka Mouratoglou. W Kanadzie rozpoczęła współpracę z Wiktorowskim, byłym szkoleniowcem Agnieszki Radwańskiej oraz Igi Świątek.

W finale imprezy WTA 1000 wystąpiła po raz pierwszy od 2022 roku, kiedy w Miami przegrała mecz o tytuł ze... Świątek. Na ósmy w karierze tytuł czeka od lutego 2021, gdy była najlepsza w wielkoszlemowym Australian Open.

Mimo finałowej porażki w światowym rankingu awansuje na 24. lokatę, tuż przed... Mboko.

Obie finalistki, mimo braku rozstawienia, otrzymały od organizatorów tzw. wolny los w pierwszej rundzie turnieju WTA 1000 w Cincinnati, który rozpoczął się w czwartek.

Wynik finału:

Victoria Mboko (Kanada) - Naomi Osaka (Japonia) 2:6, 6:4, 6:1.(PAP)

msl/ pp/