Początek sezonu to już tradycyjnie już seria klasyków, prestiżowych imprez jednodniowych, z których aż cztery - Mediolan-San Remo, Ronde van Vlaanderen, Paryż-Roubaix i Liege-Bastogne-Liege - to tzw. monumenty, wyścigi zajmujące wyjątkową pozycję w historii sportu kolarskiego.

26-letni Pogacar rozpoczął sezon jeszcze wcześniej - startem w UAE Tour, rodzinnym kraju jego zawodowej ekipy UAE Team Emirates XRG. Nie zawiódł gospodarzy, kibiców i sponsorów. Choć wyścig jest na dobrą sprawę sprawdzianem po zimowych przygotowaniach, Słoweniec wygrał dwa kluczowe etapy i klasyfikację generalną.

Po tej lutowej rozgrzewce czołowi zawodnicy przenieśli się do Europy, gdzie w marcu i kwietniu uczestniczyli w wiosennej kampanii klasyków. To na ich trasach toczyła się oczekiwana z niecierpliwością przez kibiców rywalizacja światowej czołówki z "postrachem" peletonu, za jakiego uchodzi Pogacar. Słoweniec wystąpił w siedmiu z dziewięciu znaczących wyścigów jednodniowych odnosząc cztery zwycięstwa, dwukrotnie zajmując drugą lokatę i raz trzecią.

Oto jak wyglądała walka Pogacar - Reszta Świata:

Strade Bianche - Pogacar, zdecydowany faworyt na białych drogach Toskanii, upadł na zakręcie 50 kilometrów przed metą. Wyrzucony w kolczaste zarośla, cały zakrwawiony i podrapany błyskawicznie wrócił na rower dołączając do prowadzącego Toma Pidcocka, który poczekał na pechowca. Słoweniec zostawił jednak Brytyjczyka na podjeździe Colle Pinzato i wygrał solo, już po raz trzeci w Sienie.

Na podium: 1. Tadej Pogacar (Śłowenia), 2. Tom Pidcock (Wielka Brytania), 3. Tim Wellens (Belgia);

Mediolan-San Remo - zamiast czekać na Poggio, Pogacar rozpoczął swoje ataki już na Cipressie. Mistrz świata mnożył swoje ataki i zdystansował wszystkich poza Mathieu van der Poelem i Filippo Ganną. W sprinterskim pojedynku na via Roma Van der Poel wcześnie ruszył do przodu i zapewnił sobie sobie drugi triumf w tej imprezie.

Na podium: 1. Mathieu van der Poel (Holandia), 2. Filippo Ganna (Włochy), 3. Tadej Pogacar (Słowenia);

Gandawa-Wevelgem - Mads Pedersen, prezentujący od początku sezonu znakomitą formę (2. w Dookoła Flandrii, 3. w Paryż-Roubaix), sięgnął po trzeci triumf w tym wyścigu, po 56-kilometrowej samotnej akcji. Chociaż po raz kolejny nie udało mu się wygrać żadnego monumentu, Duńczyk ukoronował w Wevelgem swoją wspaniałą wiosnę.

Na podium: 1. Mads Pedersen (Dania), 2. Tim Merlier (Belgia), 3. Jonathan Milan (Włochy);

Dwars door Vlaanderen (A travers la Flandre) - Niespodziewane zwycięstwo Amerykanina Neilsona Powlessa w sprincie z trójką rywali z zespołu Visma-Lease, w tym Woutem Van Aertem, zrobiło duże wrażenie. Symbolizuje również nieudaną wiosnę Van Aerta, podczas której zajął on kilka wysokich lokat, ale nie odniósł zwycięstwa. Po wyścigu Belg publicznie przeprosił swoich kolegów z drużyny za nieudaną akcję w końcówce.

Na podium: 1. Neilson Powless (USA), 2. Wout Van Aert (Belgia), 3. Tiesj Benoot (Belgia);

Ronde van Vlaanderen - Podrażniony porażką w San Remo Pogacar dał popis w Ronde, odskakując wszystkim na słynnym podjeździe Oude Kwaremont i wygrał w pojedynkę z grupą pościgową złożoną z bardzo mocnych zawodników. Było to jego drugie zwycięstwo w tym monumencie po wygranej w 2023 roku.

Na podium: 1. Tadej Pogacar (Słowenia), 2. Mads Pedersen (Dania), 3. Mathieu van der Poel (Holandia);

Paryż-Roubaix - Debiut Pogacara zelektryzował obserwatorów "Piekła Północy", ale ostatecznie to Van der Poel zwyciężył, już po raz trzeci z rzędu. Dwaj zawodnicy, którzy po raz kolejny toczyli zaciętą walkę ramię w ramię, byli na prowadzeniu, gdy losy wyścigu rozstrzygnęły się wraz z upadkiem Pogacara na brukowanym odcinku Pont-Thibault. Holender samotnie wjechał na tor w Roubaix, Słoweniec zdołał zająć drugie miejsce, co samo w sobie było ogromnym osiągnięciem, biorąc pod uwagę jego możliwośći fizyczne.

Na podium: 1. Mathieu van der Poel (Holendia), 2. Tadej Pogacar (Słowenia), 3. Mads Pedersen (Dania);

Amstel Gold Race - Kiedy Pogacar ruszył samotnie, wydawało się, że sprawa jest już przesądzona, ale Remco Evenepoel, zwycięzca Brabanckiej Strzały dwa dni wcześniej, dołączył do niego, pociągajac ze sobą Mattiasa Skjelmose. Duńczyk pokonał dwie supergwiazdy na mecie i przypieczętował niespodziankę w postaci porażki lidera tej wiosny. Padały pytania, czy Pogacar traci siły? Trzy dni później przyszła odpowiedź: nie.

Na podium: 1. Mattias Sjkelmose (Dania), 2. Tadej Pogacar (Słowenia), 3. Remco Evenepoel (Belgia);

Walońska Strzała - Wszelkie wątpliwości co do formy Pogacara zostały rozwiane, gdy trzykrotny zwycięzca Tour de France wyruszył na najbardziej strome wzniesienia Mur de Huy, aby wygrać po raz drugi Fleche Wallonne. Na dystansie zaledwie 400 metrów wspinaczki wyprzedził o 10 sekund Kevina Vauquelina i Toma Pidcocka, którzy stanęli obok niego na podium.

Na podium: 1. Tadej Pogacar (Słowenia), 2. Kevin Vauquelin (Francja), 3. Tom Pidcock (Wielka Brytania);

Liege-Bastogne-Liege - Pogacar zakończył swoją perfekcyjną kampanię klasyków rozdając karty na trasie legendarnej "Staruszki", którą wygrał po raz trzeci. Jego dominacja jest tak wyraźna, że wywołuje pewną monotonię i rodzi pytania na temat jego występu w Tour de France, który w ubiegłym roku przebiegał pod jego wyraźne dyktando.

Na podium: 1. Tadej Pogacar (Słowenia), 2. Giulio Ciccone (Włochy), 3. Ben Healy (Irlandia).Stanisław Brzósko (PAP)

sab/ pp/